Jedną z podstawowych zasad rządzących wspólnym rynkiem Unii Europejskiej jest zasada wolnej konkurencji. Działania państw członkowskich mogą pozostawać w sprzeczności z tą zasadą, a przez to powodować zakłócenia w funkcjonowaniu wolnego rynku. Jednym z instrumentów stosowanych przez państwo w ramach realizacji szeroko rozumianej funkcji, którą nazwać można wspieraniem gospodarki, są różnego rodzaju preferencje podatkowe (m.in. ulgi i zwolnienia). Tego rodzaju instytucje stanowiące pomoc publiczną, mogą być z punktu widzenia ochrony konkurencji, zabronione. Z tego wynikają obowiązujące w prawie wspólnotowym ograniczenia związane z udzielaniem pomocy publicznej.

W prawie wspólnotowym istnieją kryteria, wg których uznaje się pomoc publiczną za niedopuszczalną. Regulacje te mają jednak w prawie pierwotnym charakter ogólny i kierunkowy. Aktualnie udzielanie pomocy publicznej w formie preferencji podatkowych w Polsce wiąże się z szeregiem wątpliwości i problemów. Nakazuje to postawić pytanie o przyczyny takiego stanu rzeczy. Przyjąć można, że istnieje konieczność ukształtowania modelu udzielania pomocy publicznej w Polsce w formie ulg i zwolnień podatkowych, zwłaszcza pod kątem proceduralnym, z uwzględnieniem specyfiki przede wszystkim stanowienia prawa podatkowego. Musi on oczywiście odpowiadać wzorcom statuowanym prawem wspólnotowym, ale jednocześnie uwzględniać uwarunkowania lokalne.

 

Celem badań będzie:

a) analiza wszystkich sfer, w których przepisy o pomocy publicznej oddziaływują na stanowienie i stosowanie prawa podatkowego w Polsce. W tym zakresie konieczne będzie wyodrębnienie etapu stanowienia i stosowania prawa podatkowego oraz uwzględnienie poziomu państwa i samorządu, co pozwoli na lepsze odzwierciedlenie specyfiki problemów związanych z tymi obszarami;
b) zidentyfikowanie i analiza problemów związanych z ww. kwestią;
c) wskazanie propozycji rozwiązań tych problemów.